Stram

Stram, maar stijf 

Anders rekte zich een keer goed uit. De oude stramme botten gleden met moeite weer in het rammelende gelid. Zo’n trap was toch wel een aandachtspunt.  Positief was gelukkig wel dat er in het monumentale trappenhuis voldoende ruimte was voor een traplift. Hij glimlachte een keertje wrang. Dat waren blijkbaar zo de gedachten van een oude man. Nou ja; hij had er ook de leeftijd voor.   

Los van de trappen, die hij vroeger niet eens had opgemerkt, was het natuurlijk een geweldig huis. Het was daadwerkelijk, zoals de advertentie al had beloofd, echt een herenhuis aan de rand van het centrum. Inmiddels had Anders wel de nodige ervaring in het lezen van de advertenties van makelaars. ‘Veel originele stijlkenmerken,’ betekende in de praktijk vooral achterstallig onderhoud. ‘Voor de doe-het-zelver,’ was ‘makelaars’ voor bouwval.  Dit was echter inderdaad het goed onderhouden herenhuis, dat advertentie beloofde. De volgende keer zou hij zijn eigen makelaar en vaste aannemer meenemen. Die moesten hun kritische blik ook maar eens over dit huis laten gaan.  

“Mooi huis,” zei Olga. Anders knikte een keertje bemoedigend. Ze zei het bij iedere bezichtiging en het erge was, dat Anders de indruk had, dat ze het  iedere keer ook daadwerkelijk meende.  “Wij woonden vroeger ook aan een singel,” ging Olga vrolijk verder, “maar daar was ook een gelijk een slootje.”  Anders had moeite om een al te ironisch lachje te onderdrukken.  “Dat heb je wel vaker met een singel,” zei hij, “behalve natuurlijk als ze die hebben gedempt.”  Olga keek hem lief en dom aan. Anders zag bij nader inzien toch maar af van  verdere uitleg. Zo ver was hij inmiddels al gezonken; in een nieuw huis keek hij eerst naar de mogelijkheden voor een traplift en bij zijn keuze voor vriendinnen moest hij kiezen tussen niveau, zijn eigen leeftijd en bedaagd en dom, jong en lekker. Hij koos nog steeds voor de laatste optie, maar het was slechts een kwestie van tijd.  

Terwijl Olga verder door het huis fladderde, ging Anders de trap af naar het souterrain en/of de kelder. De makelaar van de verkopende partij had hem een hele sleutelbos meegegeven en Anders had het idee dat hij echt alle sleutels drie keer in zijn handen gehad voor hij eindelijk de deur open kreeg.  Stram, oud en nu ook nog dement. Uiteindelijk paste natuurlijk de laatste sleutel, die Anders in zijn hand had, maar hij wist dat dit onzin was. De sleutel, die paste, was altijd de laatste, want waarom zou je daarna nog andere passen? 

Omdat het nu eenmaal zo'n groot huis was, kwam Anders in een gang terecht, die onder het hele huis doorliep. Van de tuinkant kwam licht via de ruit in de tuindeur. Het souterrain lag zo diep dat je het rustig een kelder kon noemen. Toen hij vroeger aan de Oude Dijk woonde, was de achterkant tenminste gelijkvloers met de tuin geweest, maar hier had je ook een trapje nodig om de tuindeur te bereiken. Anders rook een keertje aandachtig;  de lucht was misschien wat muf, maar hij rook geen vocht of schimmel. De deur aan de rechterkant was niet afgesloten. De beugel van de deur kon over een in de muur gemetselde ring worden geschoven, maar het vast bijbehorende hangslot ontbrak.  

Toen Anders de pikdonkere ruimte binnenstapte, zocht hij op de tast naar een lichtknopje en wonder boven wonder vond hij dat nog ook.  De ruimte overtrof zijn stoutste dromen. Het was een kelder met een prachtig gemetselde boog. De oude kast, die er in stond, bevestigde zijn beeld dat het inderdaad een goeddroge ruimte was.  Er stond een oud, stoffig matras tegen de muur. Anders moest weer denken aan de tijd op de Oude Dijk. 

Myra, die eigenlijk Miep heette, maar ook zelf wel begreep dat zo'n naam een handicap was, was daar zijn grote liefde. Myra was een vrouw met ambitie geweest. Zonder al te veel bagage van thuis had ze zich opgewerkt tot bibliothecaresse, of iets dat daar in ieder geval op leek. Myra's grootste ambitie was het geweest om hem te laten genieten. En eerlijk was eerlijk; Anders had het haar nooit verteld, maar daar was ze goed in. Bijna beter, dan wie ook. Iedere kneus, of desnoods man op leeftijd, kon Olga domineren, maar Myra was echt zijn meesterwerk geweest. Misschien was Myra ook wel Mieps meesterwerk geweest, maar daar ging het nu niet om. 

Anders had bijna letterlijk een flashback, zoals hij daar in die kelder. Ik ben ook echt een wandelend cliché geworden, bedacht hij zich.  Je zou er bijna van in zwartwitbeelden  gaan denken.  Anders had Myra heel voorzichtig, maar dwingend aan zijn voorkeuren laten wennen. Het was een kwestie van iedere keer iets verder buigen, maar altijd oppassen dat er geen breuk van kwam. Zelf gebruikte Anders liever de term: 'opvoeden,' maar uiteindelijk kwam het op hetzelfde neer. Hij had haar stevig aan het bed gebonden en daarna zijn tomeloze (toen nog wel) lust op haar bot gevierd. Myra was een beest.  Ze had zich helemaal aan hem gegeven. Niemand had hem ooit beter gepijpt dan Myra. Alleen al bij de herinnering kreeg Anders spontaan een stijve. Normaal duurder dat tegenwoordig allemaal toch wel wat langer.  Na de seks had ze zich helemaal als een kat tegen hem aan opgerold.  Myra was de volmaakte combinatie van minnares, slavin en vriendin geweest. De enige vrouw met wie Anders ooit had overwogen om kinderen te nemen.  

Als altijd was het einde tegengevallen. Als een klein kind had Anders uiteindelijk toch zijn speelgoedje gesloopt. Hij voelde even iets van een steek.  Anders bedacht zich dat hij Olga met de helft van de inspanningen tot dezelfde prestaties zou kunnen krijgen. Hoewel het natuurlijk niet echt een uitdaging was, was het zo lang geleden dat Anders deze spanning had gevoeld, dat hij gelijk ideeën kreeg. Als hij hier een kruis en een kooi zou laten plaatsten, was dat alvast maar geregeld. Olga vond het heerlijk als hij alle beslissingen voor haar nam; daar konden deze dan ook nog wel bij.  

Met een tevreden gevoel en een lichte tinteling in zijn kruis, die God weet hoelang al niet meer had gevoeld, liep Anders opmerkelijk kwiek de trap. Olga kwam inmiddels van de tweede verdieping weer naar beneden. "Schatje," zei ze, terwijl ze haar armen om Anders heen sloeg, "dit huis is echt perfect. Het heeft zelfs een ingebouwde sauna." Anders glimlachte maar een keer. Natuurlijk wilde hij het huis nu ook, maar als Olga het zo graag wilde, kon hij er best een gunst van maken. "Dan gaan we lekker samen in de sauna," vervolgde Olga haar verhaal, "en daarna...."  Als een slechte actrice stopte ze haar verhaal. Ze kijkt te veel soaps, dacht Anders. "Wie weet," zei hij bedachtzaam. "Zo'n ingebouwde sauna lijkt me wel wat."   

http://ewanederland.nl/schrijf-mee/thewa/